-
1 porwać\ się
сов. 1. схватиться;\porwać\ się się za głowę схватиться за голову;
2. вскочить, сорваться;\porwać\ się się na (równe) nogi вскочить на ноги;
3. na kogo-co, do czego броситься на кого-что;\porwać\ się się do walki a) подняться (встать) на борьбу;
б) броситься (на кого-л.);\porwać\ się się na czyjeś życie совершить покушение на кого-л., покуситься на чыо-л. жизнь; 4. порваться, разорваться+1. chwycić się 4. podrzeć się porwanie ☼ похищение; угон ♂
+ uprowadzenie pory|ć, \porwać\ sięty сов. изрыть; избороздить+ zryć -
2 porwać się
сов.1) схвати́тьсяporwać się się za głowę — схвати́ться за́ голову
2) вскочи́ть, сорва́тьсяporwać się się na (równe) nogi — вскочи́ть на́ ноги
3) na kogo-co, do czego бро́ситься на кого-чтоporwać się się do walki — 1) подня́ться ( встать) на борьбу́; 2) бро́ситься (на кого-л.)
porwać się się na czyjeś życie — соверши́ть покуше́ние на кого́-л., покуси́ться на чью́-л. жизнь
4) порва́ться, разорва́тьсяSyn:chwycić się 1), podrzeć się 4)
См. также в других словарях:
porwać — dk IX, porwaćrwę, porwaćrwiesz, porwaćrwij, porwaćał, porwaćany porywać ndk I, porwaćam, porwaćasz, porwaćają, porwaćaj, porwaćał, porwaćany 1. «schwyciwszy, schwytawszy zabrać, uwieźć, uprowadzić kogoś, coś siłą, przemocą, wbrew czyjejś woli»… … Słownik języka polskiego
życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… … Słownik frazeologiczny
miecz — m II, D. a; lm M. e, D. ów a. y 1. «broń sieczna o prostej głowni i rękojeści, zwykle obosieczna, używana od epoki brązu do XVI w.» Krótki, ostry, goły, obnażony miecz. Miecz rycerski, katowski. Ostrze, głowica miecza. Dobyć miecza. Przypasać… … Słownik języka polskiego
ramię — n V, D. ramięmienia; lm M. ramięmiona, D. ramięmion 1. «staw łączący łopatkę z barkiem wraz z otaczającym go mięśniem; bark» Szerokie, wąskie, spadziste, proste ramiona. Iść z czymś (np. ze strzelbą, z kosą) na ramieniu. Przewiesić, przerzucić… … Słownik języka polskiego
unieść — dk XI, uniosę, uniesiesz, unieś, uniósł, uniosła, unieśli, uniesiony unosić ndk VIa, unoszę, unieśćsisz, unoś, unieśćsił, unoszony 1. «dźwignąć coś w górę, podciągnąć ku górze, umieścić coś wyżej niż poprzednio; podnieść, wznieść» Unieść głowę.… … Słownik języka polskiego
